Herman Devaere

Herman Devaere werd als jongste zoon van de Damse kunstschilder Antoon Devaere (1900-1989) geboren te Oostrozebeke op 3 april 1934. Het gezin Devaere telde nog zes andere kinderen. Al snel kreeg Herman de kunstenaarsmicrobe van zijn vader en experimenteerde hij met potlood en papier. Antoon Devaere bouwde in 1947 het landhuis "Ter Wilgen" langs de Damse Vaart. Damme werd met zijn karakteristieke toren, zijn nauwe straatjes en zijn opmerkelijk polderlandschap voor zowel vader Antoon als de jonge Herman een onuitputtelijke inspiratiebron.

Na zijn studies elektriciteit en zijn eerste stappen in het beroepsleven, werd hij met zijn kunstenaarsachtergrond technisch tekenaar bij EBES (Electrabel), een job die hij meer dan dertig jaar zou uitoefenen.

Tijdens vrije momenten, op vakantie en van zodra hij zich kon terugtrekken uit het dagelijks leven, werd de tijd besteed aan ontelbare schetsen die resulteerden in pentekeningen en tekeningen met houtskool. Gedreven als hij was om nog meer uitdrukking te kunnen geven aan zijn creativiteit, begon hij ook te experimenteren met olieverf. De opeenvolgende woonplaatsen uit zijn jeugd en volwassen leven: Oostrozebeke, Mullem, Damme, Hertsberge en opnieuw Damme werden met hun weidse boerenlandschappen zijn grote thema en passie. Daarnaast had Herman een fascinatie en grenzeloze bewondering voor landschap- en dierenschilders uit de 17de en 18de eeuw zoals Jacob van Ruysdael, Paulus Potter en John Constable en voor de Kortrijkse dierenschilders uit de 19de eeuw.

In 1992 stierf zijn echtgenote Yvette De Vooght. Een jaar later vestigde hij zich opnieuw in Damme naast het sas van de "Lieve" achter het stadhuis. Damme had hem nooit los gelaten en daarom werd dit zijn vruchtbaarste periode als landschapsschilder.

Herman Devaere stierf op 15 december 2013 tijdens een vakantie in Tenerife.